ممتد موکد

ممتد مؤکد

هرابال در ابتدای فصل پنجم "تنهایی پرهیاهو" از قول هانتا می‌نویسد☆:

" هرآنچه در این دنیا می‌بینیم حرکتی توامان به پیش وپس دارد، مثل دَم آهنگری، مثل دیوارهای طبله‌ی من. همه‌چیز با فشار یک دکمه‌ی سبز یا سرخ در جهت مخالف مسیر قبلی خود به حرکت درمی‌‌آید، و این است آنچه چرخ این جهان را به حرکت وامی‌دارد."

□

تاریخ زیست بشر، جوهری جز تکرار ندارد واین تکرار مهم‌ترین درسی است که می‌توان از‌آن گرفت!

 هرچه بلندتر، کوتاه‌تر! هرچه بزرگ‌تر، کوچک‌تر! هرچه قدرت‌مندتر، ضعیف‌تر! و هرچه آگاه‌تر، نادان‌تر! همه‌گی در دوری متسلسل می‌روند وبه‌هم تبدیل می‌شوند.

از این دریچه، تکرار به عنوان یک جوهر و یک حقیقت جاری، زیبا و تاثیرگذار است.

"ممتد موکد" در هم‌آهنگی با این جوهره متولد می‌شود.

☆تنهایی پرهیاهو، بهومیل هرابال، ترجمه پرویز دوایی، پارس‌کتاب.